“kon dapiton ka sa usa ka piging, ayaw paglingkod sa luna sa mga pinasidunggang dinapit kay basin may moabut nga mas labaw pa nimo, kay basin unya ingnon ka sa tagtungod nga, “balhini kay palingkora ning tawhana diha”, ug unya mobalhin ka nga naulawan. Apan kon ikaw dapiton, adto ka molingkod sa luna nga gitagana sa mga bukutbukut, kay basin unya ingnon ka sa tagtungod, “balhin didto sa luna nga gigahin alang sa mga pinasidunggan”, ug ikaw mapasigarbohon atubangan sa ubang mga dinapit nga mobalhin sa luna sa mga pinasidunggan”.
Hesus Kristo
Sa nagtungha pa ko sa kolehiyo, nabatyagan gayud naku ang tumang kahaw-ang sa kaugalingon. Dili bug-us ang akung kinabuhi, paminaw ko kanunay kong masayup maski unsa pa ang akung ginabuhat. Ubus ang akung kuha sa kolehiyo, buut kong mohawud kini apan di naku makaya. Nakahinumdum ko sa akung kasaring sa una nga mao si Jerome. Usa siya ka utokan, kanunayng mag-una sa klase. Siya ang pinakamaayong moeningles sa tanang tao nga akung nahibagat atong panahona. Mibilib ko niya pag-ayo, usahay mahurut na lang gud ang amung takna sa saring di pa mahuman ang eningles nga lantugi tali niya ug sa amung magtutudlu. Nakapangutana ko sa akung kaugalingon, “ngano mang di ko makamaong moeningles samtang ang uban sayonsayonon lang nila? duna gyu’y nakaapan naku!”, nakatuaw ko. Sayo man gud pud ko nga nakat-on sa pangulit kay may pandayan si papa kaniadto. Ganahan gyud ko sa pangulit sa una, kanunay gud kong mag-apong sa akung ig-agaw nga magkulit hangtod nga nakat-on ko niini dose anyos pa lang. Ang nakaparat kay si papa halos di na lang mangita og mangungulit sa iyang pandayan kay naa naman kong magamit niya. Ako nalang ang kanunay niyang pakuliton sa iyang buhatonon nga mga sangkap sa balay. Usahay bisa’g may pasulit ko, dili ko niya patunghaon og tuyu kay pakuliton, kay lage dinalian ang gipahimo. Usahay mamulong siya kanaku nga, “ang tawo motungha aron makatrabaho, ikaw kay makamao naman mangulit, dili ka na kinahanglang motungha pa. Basta makamao lang mosuwat, patek na”.
Sa pagtungha naku sa kolehiyo, kulang gyud ko sa sukaranan sa segondarya. Ug kini nakabalda sa akung tinguha nga mopatigbabaw sa klase. Wala ko’y tuontuon atong panahona, kay gawas nga medyo tapolan pud magtuon, ang akung takna mahurut sa pagpangulit. Kini nakatampo og daku sa hinungdan ngano nga nangamote ko sa kolehiyo, pun-an pa nga magsige lang mi’g lalis ni papa kanhi halos matag gabii. Sakit manulti si papa ilabi na og mahubug, apan kundili makainum hilumon kaayo. Pero usahay mokalit pud og pangisug basta makadungog og butang nga dili siya ganahan.
Maayo pud to si papa mangamut maong daghan ang mahadlok kaniya. Gilupig gud niya ang lima ka taw nga pulus nagdala og pinuti gamit lang ang iyang tigib nga wa’y puan. Niadtong napulug usa ka tuig pa lang ko, gitiponan mi sa akung iyaan nga may duha ka anak. Tungud niini, si mama aburido na og ulo kay may pagkatapolan pud tong akung iyaan, dili makamaong motabangtabang sa gimbuhaton sa balay maski sa pagpanghugas lang og mga plato. Tungud niini, may bikil na sa sulod sa amung panimalay. Si mama ug papa magpunay og away tungud kay si papa motapion man ni tiya ug sa iyang duha ka anak.
Sa dihang nakapandayan na si papa, matag gabii na siyang mahubug. Sa tan-aw naku mao ni’y nakapaaburido sa iyang batasan ngano permi nalang mangita og away. Ug kining iyang gipakitang kausaban nakapasagmuyu kanaku’g daku. Nabug-atan gyud ko sa pagsagubang sa iyang isug nga dinad-an kanaku ug sa ubang sakup sa banay, “nabuang na tingale ko!” nakaingon ko sa akung kaugalingon. Hangtod nga nakahinumdum ko sa giingon sa atung Ginoo sa Bibliya, “Ako ang kaalam”. Takulahaw nalang naalingggatan ko ang akung kaugalingon nga miukay sa Bibliya. Sa akung pagbasa niini, permi nakung mahibagat ang mga pulong nga nagtudlu sa pagpaubus. Dili ko butbuton nga pagkatawo apan tingale tungud sa pagkakulang pa sa kasinatian, dili kalikayan nga mopakita ‘sab kog garbo. Usahay matakdan sab ko sa akung mga suud nga may gamayng butbut, maong mogawas pud gamay ang akung garbo. Usa pud tingale nga hinungdan mao nga mahunahuna pud natu nga kon magpaubus ta mokulang ang pagtahod sa uban diri kanatu.
Kung atung sutaon pag-ayo ang kinaiya ni Hesu Kristo sa diri pa siya sa kalibotan, gihimo niyang sundanan sa pagpaubus ang iyang kaugalingon. Sa pagsulod pa lang Niya dinhi sa kalibutan, gipili na Niyang ianak sa pasongan. Sa dihang midaku na Siya, wa Siya nakigsuud sa mga datu, hinonoa didto nakigsuud sa mga kabus. Ug sa dihang may mga alagad na Siya, iyang gipakita kanila ang pagkamahinungdanon sa pagpaubus pinaagi sa paghugas sa ilang mga tiil. Si Hesus nagatudlu usab sa iyang mga tinun-an sa pagpaubus pinaagi sa sanglitanan. Sa panudlu ni Hesus Kristo, iyang gipakita nga ang pagpaubus usa sa mga hiyas nga ang tawo makasulud sa ganghaan sa Langit. Matud niya sa (Mateo 23: 12), “Si kinsa tong magpataas sa kaugalingon ipaubus, ug si kinsa tong magpaubus sa kaugalingon ipataas”. Sa (Lucas 14: 8-10) si Kristo miingon pud, “kon dapiton ka sa usa ka piging, ayaw paglingkod sa luna sa mga pinasidunggang dinapit kay basin may moabut nga mas labaw pa nimo, kay basin unya ingnon ka sa tagtungod nga, “balhini kay palingkora ning tawhana diha”, ug unya mobalhin ka nga naulawan. Apan kon ikaw dapiton, adto ka molingkod sa luna nga gitagana sa mga bukutbukut, kay basin unya ingnon ka sa tagtungod, “balhin didto sa luna nga gigahin alang sa mga pinasidunggan”, ug ikaw mapasigarbohon atubangan sa ubang mga dinapit nga mobalhin sa luna sa mga pinasidunggan”.
Sa paglabay sa duha ka tuig nakung pagtuon sa kinaugalingon, pagbasabasa, ug panuhid sa mga sinulat, akung nabatyagan nga makamao na kong mohan-ay og mga pulong. Alang naku di pa hingpit apan daku nang tabang nga maugmad naku ang akung pagkatawo sa natad sa panulat. Busa, awhagon ta mo sa pagpaubus aron kaloy-an kita sa Ginoo sa ingon sukipan Niya ang nakakulang sa atung pagkatawo ug kamaohan.
∼ο∼
ALSO READ:
Biblical verses about Humility
Why Rich Men Cannot Enter the Kingdom of God?
